امام هادی علیه السّلام فرمودند:
إِذَا كَانَ زَمَانٌ، اَلعَدلُ فِيهِ أَغلَبَ مِنَ الجَورِ فَحَرَامٌ أَن يُظَنَّ بِأَحَدٍ سُوءً حَتَّي يعلَمَ ذَلِكَ مِنهُ، وَإِذَا كَانَ زَمَانٌ، اَلجَورُ أَغلَبَ فِيهِ مِنَ العَدلِ فَلَيسَ لأَحَدٍ أَن يَظُنَّ بِأَحَدٍ خَيراً مَا لم يَعلَم ذَلِكَ مِنهُ.

هرگاه روزگاري بود كه عدالت در آن بر ستم غالب باشد، حرام است كه به كسي گمان بد بري مگر اين كه بدي او بر تو معلوم شود و هرگاه روزگاري بود كه در آن ظلم و ستم بر عدل و دادگري غالب باشد، هيچ كس نبايد به كسي گمان نيك برد، مگر اين كه خوبي او بر وي معلوم شود.
أعلام الدين، ص 312